1-8 OCAK 2007 ALADAĞLAR

1-8 OCAK 2007
ALADAĞLAR DEMİRKAZIK ZİRVE
VE KUZEYBATI ROTASI TEKNİK TIRMANIŞI

FAALİYET ADI: Aladağlar Demirkazık zirve ve kuzeybatı rotası teknik tırmanışı ve eğitim faaliyeti

FAALİYET TARİHİ:1-8 ocak 2007

FAALİYET TEKNİK SORUMLUSU:Murat Sevindik

İZLENEN ROTA:Demirkazık köyü,arpalık yaylası ve cimbar vadisinden mevsimlik göl kamp alanı.
HAVA DURUMU: Oldukça soğuk, şiddetli rüzgar ve baraberinde yağışsız tipi

FAALİYETE KATILANLAR:
Murat sevindik
Orkun Uzel
Alaattin Doğdu
Özcan Şahin
Memet güngör
Engin İpci
Akif Öztürk
Bener Kırkkavaklı
Onur Dumlupınar
Hüseyin Polat
Ozan Abat
Jale Sepet
Dilara Anıl Özgen
Merve Akkaya
Işıl Yener
Anıl Boysal
Özgür Bağdatlıoğlu
Nil Özakın
Gökhan
Elif Aytekin
Nurcan Tarhan
Demir Dölarslan
Ferhat Bağcı
Kamber Demir
Fatih Er
Ahu Toksöz
Ömer Tekin(misafir)
Derya Tan



DETAYLAR:

29 kişilik katılımın sağlandığı aladağlar faaliyeti başta yeni üyeler için eğitim ağırlıklı faaliyet olarak düşünülmüş ve yeni üyelerin az katılım sağlamasından dolayı eskilerin gelişim faaliyeti olmuştur.
İstanbul otogarından 1 ocakta yola çıkan ekipte 29 kişilik idosk kadrosuyla beraber mimar Sinan üniversitesi dağcılık kulübünden 7 kişi ve Marmara üniversitesinden de 5 kişinin katılımıyla yola çıkıldı. Yolculuk esnasında Aladağlarda yaşanan kaza haberi alındı.1 ocak günü sabah saatlerinde Demirkazık kuzeybatı sırtında ORDOS’lu Seza Burkan Yüksel, Utku kocabıyık ve Hüseyin Kapukaya rotada düşmüşler ve mahsur kalmışlardı .Grubumuzdan da yardım desteği istenmiş ve o gece yardım ekibi oluşturulup plan yapıldı.
2 ocak 2007 :
Demirkazık dağ evine varan ekiple jandarma komutanlığı arasında üzücü olaylalar yaşanmış ama grup yine de arpalık mevkiinden yola çıkmıştı.
Traktorun azizligi ve arpalika cikan parkurun fazla zaman kaybettirmesi ile ancak ogle satlerinde arpalikta olabildik, gun boyu yuruyup havaninda kararmasi ve ekiplerin mesafe araliklarinin farkli olmasi bircogumuzun agir cantalari, yorgunluk, soguk, derken kumeler halinda kamplarimizi vadi icinde kurmak zorunda kaldık. Bu zorlu deneyimden herkes payını çıkarmış ve eksiklerini görmüştü.

3 Ocak 2007:
Cimbar vadisinde kümeler halinde kamp kuran ekip sabah saatlerinde mevsimlik göl kamp alanına toplu halde kampını kurdu.Bu günün öglen saatlerinde başlayan rüzgar ve beraberindeki tipi nedeniyle ekip günün tamamına yakınını kar duvarı yaparak geçirdi.Rüzgarın şiddeti ve bununla beraber havanında soğuması ekibi zor durumda bıraktı.

3 ocak 2007:
Kış dağcılığı, kazma krampon vs. konularda pratik bilgiler ve uygulamaları yenilere verildi. Geniş katılımlı eğitim ekibi gün boyunca pratik yaptı.Hava kar yağışlı ve sisliydi.Günün sonunda herhangi bir sorun yaşanmadan kamp alanına döndük.

Aynı gün bir grup eski üye küçük demirkazik,bir grupta hacattepe zirve denemesi yapmış ve bu tırmanışlar rota bilgisi eksikliği ve bazı aksaklıklar nedeniyle tamamlanamamıştı.Ancak bu tırmanışlar enerji ve zaman kaybı olarak görülmemiş aksine tecrübe kazandırdığı düşünülmüştür.

4 ocak 2007 :

Yine aynı ekip küçü demirkazıktan sonra büyük Demirkazık zirve denemesi yapmış havanın kapalı ve müsait olmamasından dolayı yarım kalmıştır.Bu esnada bazı riskler de alınmıştır ama istenmeyen sonuçlar yaşanmadan ekip geri dönmüştür.
Ekibin bir kismi faaliyetten bir gun once faliyeti sonlandirip dag evine donmuslerdir faaliyetin sonunu dag evinde gerceklestirmişlerdir. Ekip donerken cimbar kanyonundan donmus donerkende cesitli riskler alinmistir.

Durmaksızın süren tipi ve yağış bu günü ekibin geri kalanını kapta kalmaya zorlamış ve mütemadiyen yenilenmesi gereken kar duvarları enerji kaybına sebep olmuştur.
5 ocak 2007 : Süren olumsuz koşullar ve o bölgede yeni bir kazanında yaşanmış olması kuzeybatı Demirkazık rotası ekibinin planını iptal etmesine neden olmuştur.Ve buna muadilen genel katılımlı yapılacak olan ve önceden planlanan klasik rotadan Demirkazık dağı kış tırmanışıda iptal edilmiştir.
6 ocak 2007:
Murat sevindik,alaattin doğdu ve Özcan şahin dışındaki kamp ekibi istanbula dönmek üzere kamp alanından dağ evine doğru yola çıktı.Ekibi dağ evinden niğdeye götürevek olan Çamardı minibüsleri yine ekstra yolcu almış ve bu yüzden dağcılar da zor durumda kalmıştır.

7 ocak 2007 :
Kalan ekip kamp alanında dağın tadını çıkarmış ve birde Demirkazık zirve denemesi yapmıştır.
Şimdi biz gittikten sonra onlar neler yaptılar ve neler yaşadılar bunu Murat Sevindik’ten dinleyelim:
“Geride kalan bizler Alaattin, Özcan ve ben aylar öncesinden planladığımız faaliyetlerin yapılamayacağını anladığımızdan ve malum durumdan dolayı dağların tadını en iyi şekilde çıkartmaya çalıştık sizlerden sonra Büyük Demirkazık denememiz oldu kotu havada, son ip boyuna kadar sis ve tipi içinde ,ellerimizi ve burnumuzu donduraraktan külah başına kadar ilerledik, çıkılamayacağını anlamamıza rağmen ekibi biraz zorlama isteği arkadaşların yeter abi donelim sözleri ile sona erdi kendilerinin bu ısrarlı yaklaşımlarından dolayı kutluyorum havanın kararması ve tipinin dinmesi ile dağlar bize donüş yolunda inanılmaz görsel ziyafetler sundu, ben kendi adıma dağa çıkma amacımı gerçekleştirmiş oldum, acısı ile tatlısı ile faaliyet bitti ve eve salı sabahı donduk.”
8 ocak Salı günü onların da istanbula varmasıyla ekip faaliyetini tamamlamış oldu. Ama tüm dağcılık camiası ve en çok da bizim için geçerli olan bi hüzünle geri döndük.
Seza ve Utkuya Allahtan rahmet dileriz mekanları cennet olsun. Hüseyin kapukaya’yada geçmiş olsun diyoruz ve dileğimizi yineliyoruz “Dağcıların ölümünün onların mekanı olan dağlarda olmasın”
Rapor: Hüseyin Polat