21 EYLÜL – 26 EYLÜL 2003 -ALADAĞLAR

21 EYLÜL – 26 EYLÜL 2003

ALADAĞLAR
DEMİRKAZIK DAĞI (3756 m) ZİRVE TIRMANIŞI, ÇAĞALIN BAŞI ZİRVE DENEMESİ, YILDIZ BAŞI ZİRVE TIRMANIŞI, ALTIPARMAK KUZEY YÜZÜ DUVAR TIRMANIŞ DENEMESİ FAALİYETLERİ

FAALİYET ADI: ALADAĞLAR, DEMİRKAZIK DAĞI (3756 m) ZİRVE TIRMANIŞI, ÇAĞALIN BAŞI ZİRVE DENEMESİ, YILDIZ BAŞI ZİRVE TIRMANIŞI, ALTIPARMAK KUZEY YÜZÜ DUVAR TIRMANIŞ DENEMESİ FAALİYETLERİ

FAALİYET AMACI: İLERİ DÜZEY ÜYE TIRMANIŞI

FAALİYET TARİHİ:21 -26 Eylül 2003

FAALİYET TEKNİK SORUMLUSU:Akif Öztürk, Murat Sevindik

İZLENEN ROTA:Demirkazık klasik rota, Çağalınbaşı, Yıldızbaşı için Çağalın Geçidi üzerinden klasik rota, Altıparmak kuzey yüzü duvarı..

HAVA DURUMU: Oldukça sıcak ve güneşli.

FAALİYETE KATILANLAR:
Akif Öztürk
Murat Sevindik
Merve Arıcıbaşı
Yasemin Hasanbaş
Müge Kayrak
Ahmet Emre Kızılarslan

VERİLEN EĞİTİMİN KONUSU: Kişisel faaliyet yeteneğini geliştirmek.

DETAYLAR:
21 Eylül Pazar akşamıesenlerden Niğde’ye hareket ettik. Ekip, Akif, Murat, Merve,Yasemin ve Müge. Sorunsuz bir yolculuktan sonra 22 Eylül sabahı Niğde’ye vardık. Çamardı ve traktörle Arpalık yayla ve yürüyerek Teke pınarı üzerinden Demirkazık Mevsimlik Göl aşğısındaki kamp alanına ulaştık. Su kaynaklarının kurumuş olması nedeniyle içme suyu sıkıntısı yaşadık.

23 Eylül 2003: Sabah su bulmak ümidiyle Akif, Merve, Müge ve Yasemin’den oluşan ekiple Demirkazık zirve tırmanış denemesi yapmak üzere saat 07:30 da yola çıktık. Geçitteki karlardan eriyen sulardan içme suyumuzu temin etme planımız buz tutmuş karları görünce sona erdi. Tamam su bulunabilirdi ama ancak dönüşte.. şişelerimize doldurduğumuz kar sularını koynumuzda eritip içme suyu elde etmeyi planlayarak geçiti aştık ve dinlenmeye koyulduk. Yanımızda sadece bir tane saatin olması ve şansımıza kamptan geçide kadar 3 saat 17 dakika ileri gitmesi nedeniyle bir anda afalladık ve vakti bir hayli hor kullandığımızı düşünerek sırt rotasından oldukça hızlı gitmeyi planladık ve Merve hariç yola devam ettik. Saat 15:00 dolaylarındaydı ve yeryer ip açmak zorunluluğu vaktin yetmeyeceği sonucunu doğuruyordu. Hızlı tempomuza ayak uyduramayınca Müge de sırtın başından geri dönme kararı aldı. Geriye Yasemin ve ben kalınca ipe sadece dönüşte gerek duyarak 1 saatlik bir sürede zirveye tırmanmayı başardık ve tepemizdeki güneşe bakmadan saatin hayli geç olduğunu düşünerek hızla aşağı inip yoldakileri de alarak saat 14:00 dolaylarında kampa saatin 18:00 olduğunu sanarak vardık. Kısa bir konuşmadan ve neden geç kaldığımızı anlamaya çalıştıktan sonra sorunun saatten kaynaklandığını ve yoktan bir sebepten ötürü zirveyi iki kişi eksik yaptığımızı anlayınca tam anlamıyla yıkıldık ve vakit bulabilirsek tekrar denemeye bu defa tam ekip yapmaya karar verdik.




24 Eylül 2003: Ben ve Murat Altıparmak kuzey duvar tırmanış denemesi yaparken Yasemin, Müge ve Merve de Çağalınbaşı zirve tırmanış denemesi yapmak üzere sabah erken saatte yola çıkıp Dipsiz Gölden sonra ayrıldık. Murat’la ben duvarın 3. ip boyundan tüm denemelere rağmen geçemediğimiz bir kilit, soguk hava ve Murat’ın rahatsızlığından dolayı dönme kararı aldık ve aşağıya göle inip telsiz ve dürbünle Çağalın sırtını yeni aşmış olan diğer ekiple bağlantıya geçtik. Daha rotanın başında olmalarından ötürü ve tempolarının yeterince hızlı olmaması sebebiyle hep beraber geri dönülmesine karar verdik ve Çağalın geçitinden Yıldızbaşı zirvesi oldukça kolay olduğu için grubu oraya yönlendirdik. Merve fiziksel performansından memnun olmadığı için dönmeye, Müge ve Yasemin ise tırmanmaya karar verdiler ve kısa bir süre sonra zirveye ulaşıp inişe geçtiler.
Hep beraber kampa döndüğümüzde Ahmet Emre süpriziyle karşılaştık. Belki gelebilirim demiş ve işte gelmişti. Mayosuyla güneşlenirken bulduk kendisini.

25 Eylül 2003: Hastalığı devam eden Murat hariç, yeni gelen A.Emre, Müge, Yasemin, Merve ve ben sabah 7:00’da bu defa sağlam bir saatle ve büyük bir aksilik olmazsa kesinlikle tam ekip zirveyi yapmak üzere Demirkazık dağına birkez daha hareket ettik. Tırmanışın bundan sonraki kısmını Yasemin Hasanbaş’ın kaleminden aktarıyorum.
“Bu defa çarşak parkuru yerine çarşağın geçide doğru çıkarken sağındaki kayalardan tırmanmayı trercih ettik.bu sayede çarşakla uğraşmadan, boğazdan geçmeyerek, yaklaşık yarım saat kazanarak 10:30’da geçide tırmanmış olduk. Burada bizi oldukça güzel bir manzara karşıladı. Sağ tarafımızda tüm haşmetiyle Demirkazık yükseliyor, aşağıda Narpuz vadisi tüm güzelliğiyle yanımıza kadar uzanıyordu. Gökyüzü grili beyazlı bulutlarla sarılmış, güneş bir ısıtıp bir kayboluyordu. Bu manzarayı arkamızda bırakarak yüzümüzü Demirkazık’ın gri kayalarına çevirdik. 11:00 gibi yola devam ettik.bu defa zamanımız her anlamda bol olduğundan ve ekibimiz iki gün önceye oranla daha kalabalık olduğundançıkışta Akif ve ben önden çıkarak altı defa ip açtık. Demirkazık’ın klasik doğu srtı rotasını takip ederek saat3,5 saat sonra saat 14:30’da zirveye vardık. Yaklaşık bir saatlik zirve keyif molasından ve defteri karaladıktan sonra 15:320 da inişe geçtik. Yine ip açarak külahı indik ve geçitten aşağıya inip saat 19:00 sıralarında kampa ulaştık. Su almaya vakit bulamadığımız için ertesi sabah Akif ile Emre’ye kahve için yalvarmayı göze alarak tüm suyumuzu tüketip uyuduk.”

26 Eylül 2003: 9:30 da kampı toplayıp Teke Pınarında kahvaltı yapmak üzere dönüş yoluna başladık. Günlerdir susuzluktan kırılmak üzere olan ekip Teke pınarının serin sularıyla adeta yeniden canlandı ve kahvaltıdan sonra saat 12:30’da yola devam ederek geliş rotamızın aksine Cimbar Vadisinden inerek Demirkazık Dağevine vardık. Buradan asfalt yola çıkmak üzere Murat’ın tavsiye ettiği kestirme(!) yolda bir saatten fazla zaman kaybedip yolda saatlerce sürecek olan dolmuş bekleme eziyetiyle karşı karşıya kaldık. Saat 18:00 de tüm zorluklar bitmiş ve biz bir yolunu bulup Niğde’ye ulaşmıştık. Ancak İstanbul’a dönmeye niyetimiz yoktu. Niğde’den Nevşehir’e oradan da Avanos’ a geçip ertesi birkaç gün boyunca Kapadokya’yı gezmeye karar verdik. Ancak bizi dağda bulmadığına şükrettiğimiz bela Avanosta buldu ve daha ilk gece Merve’nin apandisiti patladı ve bu turistik gezi planı daha başlamadan yattı ancak biz arkadaşımızın durumu için üzgün ama üç günde üç zirve tırmanışı, bir zirve denemesi, bir de duvar tırmanış denemesi yapabilmiş olmaktan ötürü oldukça mutluyduk.

Rapor: Akif ÖZTÜRK