ALADAĞLAR
DEMİRKAZIK DAĞI (3756 m) KUZEY DUVARI TEKNİK KAYA TIRMANIŞ
FAALİYETİ
FAALİYET ADI: DEMİRKAZIK DAĞI (3756M) KUZEY DUVARI TEKNİK TIRMANIŞI
FAALİYET AMACI: TEKNİK KAYA TIRMANIŞI (GELENEKSEL TARZDA)
FAALİYET TARİHİ: 30 AĞUSTOS 2005
FAALİYET TEKNİK SORUMLUSU: Murat SEVİNDİK, Murat OKUR
İZLENEN ROTA: KUZEY DUVARI KLASİK N1 ROTASI
HAVA DURUMU: AÇIK
FAALİYETE KATILANLAR:
Murat OKUR
Murat SEVİNDİK
M. Burak ŞAHİN (Alt Ekip)
DETAYLAR:
31 Ağustos 2005:
Demirkazık kuzey duvarı N1 rotası yada dağın kendisi, heybeti ve dağın muazzam çekici Doğu ve Kuzey duvarları beni hep çekmiştir. 2000 yılında bölgeye ziyaretim sırasında Demirkazık klasik rotasından zirveye çıkmıştım. Ve o sırada bölgeyi keşif gezileri olanağı bulmuş kendime bir dizi tırmanış rotaları hedefi belirlemiştim. Daha sonraki ziyaretlerimde Cımbar Vadisi civarında tırmanışlar yapıp bunu takiben Kuzey Duvarına N1 rotasına faaliyet düzenlemiş lakin tarih itibariyle duvarın çıkışa elverişli olmadığına karar vermiştik. Duvarın yüzeyinden akan sular ve buz bölgeleri ve karanlığı hiç kendisinden esirgemeyen duvar bizi ürkütmeye yetmişti. Arkadaşım Akif Öztürk’le beraber planda değişiklik yapıp, Demirkazık’ın Doğu duvarında tırmanmayı planlayıp, bölgede uzun bir süre bekleyip sonra tırmanışı gerçekleştirmiştik. Hiç hesapta olmayan Doğu duvarı tırmanışı, kendime olan güvenimi arttırmış, cesaret ve tecrübe kazanmamı sağlamıştı. Doğu duvarından bugüne kadar bir sürü duvar tırmanışı gerçekleştirerek kendimi mental ve fiziksel olarak hazırladığımı düşünüyorum. Her Aladağlar’a gidişimde Kuzey duvarının dibine gidip uzun uzun duvarı incelerim. Nihayet 27 Ağustos 2005 tarihinde Doğu duvarının dibine kamp atmış bulunuyoruz. Tırmanış partnerim Murat Okur ve diğer kulüp arkadaşlarım bize bu tırmanışımızda lojistik destek sağlayacaklar. 30 Ağustos’ ta kamp arkadaşlarım ve partnerim Murat Okur Demirkazık’ın klasik doğu sırtı rotasından zirveye çıkış düzenleyip motivasyon depolarken, ben dinlenmeyi tercih edip rotaya konsantre olmaya çalıştım. Dağda bulunduğumuz 4 gün boyunca gece ve gündüz tırmanış yapacağımız rotanın hesaplarını yaparken inanılmaz bir ruh dinginliği yaşıyordum. 31 Ağustos sabahı saat 6:00 sularında kalkmamıza rağmen rotanın dibinde saat 8:00 ‘de olabilmiştik. Rotanın dibindeki buz etabını geçmek için inanılmaz çaba gösterdik. Yanımızda getirmediğimiz kazma ve kramponun eksikliği yüzünden ilkel tekniklere başvurduk. Uzaktan taş fırlatarak buz kulvarında kırıklar oluşturup rotanın dibine ulaşabildik. Saat 8:45‘te rotaya ulaşabilmiştik. 5+’lık ip boyunu geçip sol çatlağa ulaştığımızda bu işin hiç de kolay olmayacağını anlamıştık. Murat ve ben her ne kadar psikolojik olarak kendimizi hazır hissetsek de fiziksel olarak yeterli olmadığımızı gördük. N1 rotasının geri kalan kısmında sürekli risk almak zorunda kalmış ve korkmuştuk. Aladağlar kitabında belirtilen rota bilgileri bizim tırmanış performansımıza hiç uymuyor sanki kitapta verilen tırmanış derecelerinin çok daha üstündeki derecelerle karşılaştığımızı zannediyor ve zorlanıyorduk. Rotanın yarım ay balkonuna kadarki kısmında rota üstünde sikkelere rastlamış ve bunlardan emniyet alarak ilerlemiştik. Yarım ay balkonunun solundaki çatlağı geçtiğimizde çok daha zorlu bir etaba ulaşmıştık. Burada hayatımızda ilk defa tahta takozlara rastlamış ve bunlardan emniyet alarak ilerlemiştik. Sadece kitaplardan duyduğumuz tahta takozlar hayatımızı emanet ettiğimiz kurtarıcılar olmuştu. Çatlağın sonundan itibaren zirveye kadarki kısmında nerdeyse hiçbir emniyet aletine rastlayamamış bu çürük yüzeyde emniyetsiz gitmek zorunda kalmıştık. Hiç varamayacağımızı sandığımız zirveye ve güneşin sıcaklığına 16:45 ‘te vardığımızda Murat ‘la beraber duygusal ve mutlu anlar yaşayıp zirve keyfini yaşadıktan sonra gün batımıyla beraber yaptığımız klasid doğu sırtı rotası inişinden sonra kampa ulaştık.
Demirkazık Kuzey Duvarı çıkışı benim ve Murat Okur için ilk olmakla beraber, kulübümüz adına da önemli bir deneyim niteliği taşımaktadır. 650 metrelik bu uzun duvar birçok tırmanışçının hedefi olma özelliğine sahiptir. Demirkazık Kuzey Duvarının çıkış başarısı uluslararası anlamda kendimize yeni hedefler belirlememiz için bizi teşvik etmiştir. İnanıyorum ki önümüzdeki dönemlerde daha uzun ve zorlu rotaları tırmanabilecek sporcular kulübümüz bünyesinde yetişecek ve çıtayı yükseltmeye devam edeceklerdir.
ROTA BİLGİLERİ
İlk Tırmanış: 15 Eylül 1972 Rick Janyson, Joe Frend
İlk Türk Tırmanışı: 26-27 Eylül 1991 Ertuğrul Melikoğlu (solo)
İlk Kış Tırmanışı: Şubat 1998 Doğan Palut, Batur Kürüz
Çıkış yüksekliği : 650 metre (rotanın altında)
Derecesi: IV,VI (A1)
Süre: 9 saat
Kullanılan Malzemeler: Stoper, sikke, karabin, kask, iki adet yarım ip, ekspres,çeşitli perlonlar, emniyet kemeri
Kamp Yeri: Demirkazık Doğu Duvarı Mevsimlik Göl Yeri
FAALİYET AMACI: TEKNİK KAYA TIRMANIŞI (GELENEKSEL TARZDA)
FAALİYET TARİHİ: 30 AĞUSTOS 2005
FAALİYET TEKNİK SORUMLUSU: Murat SEVİNDİK, Murat OKUR
İZLENEN ROTA: KUZEY DUVARI KLASİK N1 ROTASI
HAVA DURUMU: AÇIK
FAALİYETE KATILANLAR:
Murat OKUR
Murat SEVİNDİK
M. Burak ŞAHİN (Alt Ekip)
DETAYLAR:
31 Ağustos 2005:
Demirkazık kuzey duvarı N1 rotası yada dağın kendisi, heybeti ve dağın muazzam çekici Doğu ve Kuzey duvarları beni hep çekmiştir. 2000 yılında bölgeye ziyaretim sırasında Demirkazık klasik rotasından zirveye çıkmıştım. Ve o sırada bölgeyi keşif gezileri olanağı bulmuş kendime bir dizi tırmanış rotaları hedefi belirlemiştim. Daha sonraki ziyaretlerimde Cımbar Vadisi civarında tırmanışlar yapıp bunu takiben Kuzey Duvarına N1 rotasına faaliyet düzenlemiş lakin tarih itibariyle duvarın çıkışa elverişli olmadığına karar vermiştik. Duvarın yüzeyinden akan sular ve buz bölgeleri ve karanlığı hiç kendisinden esirgemeyen duvar bizi ürkütmeye yetmişti. Arkadaşım Akif Öztürk’le beraber planda değişiklik yapıp, Demirkazık’ın Doğu duvarında tırmanmayı planlayıp, bölgede uzun bir süre bekleyip sonra tırmanışı gerçekleştirmiştik. Hiç hesapta olmayan Doğu duvarı tırmanışı, kendime olan güvenimi arttırmış, cesaret ve tecrübe kazanmamı sağlamıştı. Doğu duvarından bugüne kadar bir sürü duvar tırmanışı gerçekleştirerek kendimi mental ve fiziksel olarak hazırladığımı düşünüyorum. Her Aladağlar’a gidişimde Kuzey duvarının dibine gidip uzun uzun duvarı incelerim. Nihayet 27 Ağustos 2005 tarihinde Doğu duvarının dibine kamp atmış bulunuyoruz. Tırmanış partnerim Murat Okur ve diğer kulüp arkadaşlarım bize bu tırmanışımızda lojistik destek sağlayacaklar. 30 Ağustos’ ta kamp arkadaşlarım ve partnerim Murat Okur Demirkazık’ın klasik doğu sırtı rotasından zirveye çıkış düzenleyip motivasyon depolarken, ben dinlenmeyi tercih edip rotaya konsantre olmaya çalıştım. Dağda bulunduğumuz 4 gün boyunca gece ve gündüz tırmanış yapacağımız rotanın hesaplarını yaparken inanılmaz bir ruh dinginliği yaşıyordum. 31 Ağustos sabahı saat 6:00 sularında kalkmamıza rağmen rotanın dibinde saat 8:00 ‘de olabilmiştik. Rotanın dibindeki buz etabını geçmek için inanılmaz çaba gösterdik. Yanımızda getirmediğimiz kazma ve kramponun eksikliği yüzünden ilkel tekniklere başvurduk. Uzaktan taş fırlatarak buz kulvarında kırıklar oluşturup rotanın dibine ulaşabildik. Saat 8:45‘te rotaya ulaşabilmiştik. 5+’lık ip boyunu geçip sol çatlağa ulaştığımızda bu işin hiç de kolay olmayacağını anlamıştık. Murat ve ben her ne kadar psikolojik olarak kendimizi hazır hissetsek de fiziksel olarak yeterli olmadığımızı gördük. N1 rotasının geri kalan kısmında sürekli risk almak zorunda kalmış ve korkmuştuk. Aladağlar kitabında belirtilen rota bilgileri bizim tırmanış performansımıza hiç uymuyor sanki kitapta verilen tırmanış derecelerinin çok daha üstündeki derecelerle karşılaştığımızı zannediyor ve zorlanıyorduk. Rotanın yarım ay balkonuna kadarki kısmında rota üstünde sikkelere rastlamış ve bunlardan emniyet alarak ilerlemiştik. Yarım ay balkonunun solundaki çatlağı geçtiğimizde çok daha zorlu bir etaba ulaşmıştık. Burada hayatımızda ilk defa tahta takozlara rastlamış ve bunlardan emniyet alarak ilerlemiştik. Sadece kitaplardan duyduğumuz tahta takozlar hayatımızı emanet ettiğimiz kurtarıcılar olmuştu. Çatlağın sonundan itibaren zirveye kadarki kısmında nerdeyse hiçbir emniyet aletine rastlayamamış bu çürük yüzeyde emniyetsiz gitmek zorunda kalmıştık. Hiç varamayacağımızı sandığımız zirveye ve güneşin sıcaklığına 16:45 ‘te vardığımızda Murat ‘la beraber duygusal ve mutlu anlar yaşayıp zirve keyfini yaşadıktan sonra gün batımıyla beraber yaptığımız klasid doğu sırtı rotası inişinden sonra kampa ulaştık.
Demirkazık Kuzey Duvarı çıkışı benim ve Murat Okur için ilk olmakla beraber, kulübümüz adına da önemli bir deneyim niteliği taşımaktadır. 650 metrelik bu uzun duvar birçok tırmanışçının hedefi olma özelliğine sahiptir. Demirkazık Kuzey Duvarının çıkış başarısı uluslararası anlamda kendimize yeni hedefler belirlememiz için bizi teşvik etmiştir. İnanıyorum ki önümüzdeki dönemlerde daha uzun ve zorlu rotaları tırmanabilecek sporcular kulübümüz bünyesinde yetişecek ve çıtayı yükseltmeye devam edeceklerdir.
ROTA BİLGİLERİ
İlk Tırmanış: 15 Eylül 1972 Rick Janyson, Joe Frend
İlk Türk Tırmanışı: 26-27 Eylül 1991 Ertuğrul Melikoğlu (solo)
İlk Kış Tırmanışı: Şubat 1998 Doğan Palut, Batur Kürüz
Çıkış yüksekliği : 650 metre (rotanın altında)
Derecesi: IV,VI (A1)
Süre: 9 saat
Kullanılan Malzemeler: Stoper, sikke, karabin, kask, iki adet yarım ip, ekspres,çeşitli perlonlar, emniyet kemeri
Kamp Yeri: Demirkazık Doğu Duvarı Mevsimlik Göl Yeri
Rapor:Murat SEVİNDİK
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder